Hoe ik gek werd tijdens corona

Toen het bekend werd dat op 15 maart ook de escortbureaus moesten sluiten vanwege Corona viel ik even in een diep gat. Ik werkte fulltime als escort en bij de gedachte dat we pas weer op 1 september open zouden gaan zag ik mijn spaarrekening ten onder gaan. Sekswerkers kwamen niet in aanmerking voor een uitkering of voor coronasteun dus ik ben vanaf die tijd in de spaarmodus gegaan. Omdat niemand wist hoe lang het zou gaan duren zochten ik en collega’s steun bij elkaar. We solliciteerden overal maar wij waren natuurlijk niet de enige zonder werk. Gelukkig had ik aardig een centje opgebouwd maar het was de bedoeling dat ik dit geld apart zou houden zodat ik eindelijk mijn eigen huisje kon gaan kopen. Dit plan zag ik volledig in het water vallen en naarmate de maanden verstreken zag ik mijn spaarrekening slinken. Met de gedachte dat 1 september maar een richtlijn was gingen er allerlei scenario's door mijn hoofd dat dit zelfs nog veel langer zou kunnen duren.

Het bureau waar ik werk hield ons regelmatig op de hoogte maar veel meer konden zij ook niet doen. Ook zij werden net zo hard als mij getroffen door deze situatie en met de gedachte in mijn hoofd dat dit wel eens het einde kon betekenen voor het bureau zag ik mijn toekomst in duigen vallen. Het was een zware en lange periode waarin ik alles op alles heb moeten zetten om rond te komen. Ik ging regelmatig bij mijn ouders eten, die geen idee hebben van wat ik doe. Mijn ouders denken dat ik in een café werk, en aangezien deze ook dicht moesten was dit nog altijd de ideale smoes. Mijn ouders hebben me erg geholpen in deze periode maar er zijn genoeg meiden in de seksbranche die niemand hebben om op terug te vallen.

En toen kwam het goede nieuws! We mochten 2 maanden eerder dan gedacht weer terug aan het werk. Het had ook niet heel veel langer moeten duren want dan had ik het allemaal niet op kunnen brengen. Een paar minuten later belt het bureau me al op om direct mijn rooster voor deze week en de week erop te vragen en vol blijdschap laat ik mijzelf elke dag inplannen. Ik heb het zo gemist om naar de klanten te gaan maar vooral om weer fatsoenlijk boodschappen te kunnen doen. En nu maar hopen dat er geen 2e lockdown komt….